به کبریت نیازی نیست ،

سیگارم را بر لبم می گذارم و ....

به دردهایم فکر می کنم ،

خودش آتش می گیرد ...


 

                                                          دودِ سیــگار با آن بوی رقَّت انگیز،
برایــم دوست داشتنـی میـشود،
وقتی میـتوانم بی مهابا
از توی حلقه هایـش
چشــمانِ دلـبرت را ببینم و قربان رَوَم!